JEGO EKSCELENCJA SUBIEKT (1933)
Komedia

Reżyseria
Michał Waszyński

Wytwórnia
URANIA-FILM

Zarys fabuły*

Jurek, młody i przystojny sprzedawca konfekcji męskiej w domu towarowym, znajduje się przypadkiem na balu sylwestrowym odbywającym się w rezydencji przemysłowca Poreckiego. Dzięki uderzającemu podobieństwu wzięty zostaje za wysokiego urzędnika ministerstwa, radcę Chełmońskiego, który powrócił właśnie z placówki dyplomatycznej w Ameryce, o czym rozpisują się wszystkie warszawskie gazety. Jurek zauroczony urodą Ani, córki państwa Poreckich, chcąc jej zaimponować, nie wyprowadza towarzystwa z błędu i doskonale wczuwa się w rolę bogatego i wpływowego dyplomaty. Również gospodarze balu utwierdzają wszystkich w przekonaniu, że elegancki młodzieniec adorujący ich córkę, to skoligacony z rodem Burbonów, z którego rzekomo wywodzi się również pani Porecka, ich dobry znajomy, radca Chełmoński. Sprawa komplikuje się, gdy na wencie dobroczynnej, w której uczestniczą państwo Poreccy z córką, pojawia się prawdziwy radca Chełmoński...

W rolach wiodących

Eugeniusz Bodo 2 role: subiekt Jerzy Czermoński oraz radca Chełmoński
Ina Benita Ania Porecka
Konrad Tom Teodor Porecki, ojciec Ani
Mieczysława Ćwiklińska Idalia Porecka, matka Ani

W pozostałych

Wiktor Biegański dyrektor domu towarowego
Feliks Chmurkowski radca Józef Ciapkiewicz
Helena Buczyńska Helena, żona radcy Ciapkiewicza
Zofia Ślaska córka Ciapkiewiczów
Irena Skwierczyńska kierowniczka działu konfekcji damskiej
Halina Zawadzka Kazia, ekspedientka w dziale konfekcji damskiej
Aniela Rolandowa ekspedientka w dziale konfekcji damskiej
Zofia Kajzerówna przyjaciółka Ani
Alina Żeliska Frania, pokojówka Poreckich
Ludwik Fritsche służący Poreckich
Zygmunt Chmielewski Zygmunt Kracht, narzeczony Ani
Franciszek Petersile znajomy Krachta
Zofia Mellerowicz klientka w domu towarowym
Marian Rentgen Szczerbiński, właściciel sklepu meblowego
Henryk Rzętkowski dozorca
Andrzej Bogucki znajomy Poreckich, uczestnik balu sylwestrowego
Stefan Szczuka znajomy Poreckich, uczestnik balu sylwestrowego
Barbara Gilewska uczestniczka balu sylwestrowego
Wacława Szczuka uczestniczka balu sylwestrowego
Leopold Morozowicz uczestnik balu sylwestrowego
Ewa Erwicz kobieta przyjmująca datki na wencie dobroczynnej
oraz  
Franciszek Moszkowicz  
i inni  

Oprawa muzyczna

Muzykę skomponował Henryk Wars, autorem słów piosenek jest Konrad Tom.

Piosenka
Krawat w grochy
śpiewa
Eugeniusz Bodo


Ten krawat w grochy, i te pończochy
Ten pulowerek jasnobeż
I strój sportowy już jest gotowy
Przystępna cena, więc bierz

A tu mam znów piżamę lila
Gdy przyjdzie chwila na jakieś słodkie sam na sam
W takiej piżamie do gustu damie
Przypadnie nawet zwykły cham

Te chusteczki w paseczki
Jedwabne i zwykłe
Di dą di du du di du du

Dla amanta, galanta
Gdy z lubą ma spotkać się swą
Ooo, di di du du

A tu mam też dla męża pani prezencik tani
Kamizeleczka lub ten pas
Fasonik nowy przeciwgrypowy
Dla starszych panów coś w sam raz

Piosenka
Tyle miłości (1)
śpiewa
Eugeniusz Bodo


Rozumiem uśmiech twój królewno
Nie wierzysz mi, że kocham cię
Wiem, myślisz na pewno
To słowa, o nie

I gdybym mógł ci należycie
Wyrazić to, co w sercu wre
Wiesz, oddałbym życie
Bo zrozumże mnie

Tyle miłości znajdziesz w sercu mem
Znajdziesz w sercu mem dziewczyno

Skarby uczucia
Cicho drzemią w niem
I niestety wiem, że giną

Chciałbym ci dać
Łez mych perły i rubiny krwi
Dla ciebie są i wraz z życiem
Ofiaruję ci, nim zginą

Tyle miłości w duszy zebrało się mej
Tylko uwierzyć mi chciej dziewczyno

Tyle miłości znajdziesz w sercu mem
Znajdziesz w sercu mem dziewczyno

Skarby uczucia
Cicho drzemią w niem
I niestety wiem, że giną

Chciałbym ci dać
Łez mych perły i rubiny krwi
Dla ciebie są i wraz z życiem
Ofiaruję ci, nim zginą

Tyle miłości
Tylko uwierzyć mi chciej dziewczyno

Piosenka
Tyle miłości (2)
śpiewa
Ina Benita


Tyle miłości
Znajdziesz w sercu mem jedyny
Skarby ukryte cicho drzemią w niem
W sercu biednej twej dziewczyny

Piosenka
Złociste włoski
śpiewa
Eugeniusz Bodo


Choć mam dopiero naście lat
Lecz serce me jak głaz
Nie kochało ani razu
A powinno, choćby raz

Dotychczas byłem wolny ptak
Co z zakochanych drwi
Aż tu nagle, patrzcie, ginę
Bowiem w serce wpadły mi

Złociste włoski i nosek boski
Kapryśny wyraz słodkich ust
Bajeczne nogi i uśmiech błogi
Już na mej twarzy, bo to mój gust
Już jestem trup

Tak apetyczna, seksappealiczna
Po prostu cudo i bez wad
I niezawodnie najgorszą zbrodnię
Popełnić dla niej byłbym rad

Mnie cynika, ta dzika namiętność żre noce i dnie
Du, du, du, du, du, du
Byłem głazem, tym razem
Ja marzę i widzę we śnie
O, du, du

I kocham te złociste włoski i nosek boski
Kapryśny wyraz słodkich ust
Bądź mądry, zamień się teraz w kamień
Kiedy masz właśnie na nią gust

Ciekawostka* (błędy w filmie)

W scenie, gdy rzekomy radca Chełmoński opuszcza dom państwa Poreckich, pani Porecka żegna go słowami: „…inaczej gotów Pan nie przyjść jutro na wentę”. Natomiast anons w gazecie czytanej w chwilę później przez Jurka Czermońskiego głosi: „W salonach Resursy Kupieckiej dziś odbędzie się wenta na kolonje letnie…”.

Ciekawostka* (miejsce kręcenia)

Zdjęcia kręcono Warszawie. W czołówce, w tle napisów, możemy zobaczyć m. in. panoramę miasta, rynek Starego Miasta, staromiejskie uliczki, Plac Zamkowy (Zamek Królewski, dzwonnicę oraz bryłę kościoła św. Anny, kolumnę Zygmunta III Wazy), ul. Krakowskie Przedmieście (pałac Staszica i stojący przed nim pomnik Mikołaja Kopernika), ul. Marszałkowską z budynkiem mieszczącym ekskluzywny Dom Mody Bogusława Herse, w którego wnętrzach dzieje się znaczna część fabuły. W filmie „zagrała” również „Adria”, jeden z najbardziej eleganckich lokali przedwojennej Warszawy.

Ciekawostka* (osoby)

W filmie pojawia się Franciszek Moszkowicz**, współwłaściciel kawiarni „Adria”, którego możemy zobaczyć we wnętrzu prowadzonego przez siebie lokalu.

* zakładka ‘Wstęp’
** https://pl.wikipedia.org/wiki/Adria_(lokal_w_Warszawie)

close