NIEDORAJDA (1937)
Komedia
Reżyseria
Mieczysław Krawicz
Wytwórnia
REX-FILM
Zarys fabuły*
Onufry Majewski jest właścicielem warsztatu samochodowego i choć dwoi się i troi, nie jest w stanie zaspokoić niepohamowanych zachcianek swojej żony i syna Zenona, utracjusza i bawidamka. Ulegając rodzinie, od lat oszukuje mieszkającą w Ameryce bogatą siostrę Agatę, donosząc jej, co jakiś czas, o narodzinach kolejnych dzieci, co powoduje, że za każdym razem przysyła ona pokaźną sumę dolarów. Ale pewnego dnia zza oceanu przychodzi "przerażająca wiadomość" - przyjeżdża ciotka Agata. Perspektywa wydziedziczenia powoduje, że Onufry dalej brnie w kłamstwie. Zosia zmarła w wieku niemowlęcym, a bliźniaczka Agatka uciekła z domu i wiedzie życie kabaretowej szansonistki, tłumaczy siostrze Onufry. Floriana Węgorzyka, mechanika samochodowego w warsztacie, niedorajdę i chłopaka do wszystkiego, ciotka bierze natomiast za bratanka Florka. Gdy wydaje się, że wszystko idzie po myśli Onufrego, ciotka oznajmia, że chce odnaleźć bratanicę Agatkę i pomóc jej w powrocie na łono rodziny...
W rolach wiodących
| Adolf Dymsza | Florian Węgorzyk, mechanik w warsztacie Majewskiego vel Florek i Agata, „dzieci” Majewskich |
| Józef Orwid | Onufry Majewski, właściciel warsztatu samochodowego |
| Wanda Jarszewska | żona Onufrego |
| Andrzej Bogucki | Zenon, syn Majewskich |
| Seweryna Broniszówna | ciotka Agata |
| Renata Radojewska | Basia, wychowanica ciotki Agaty |
W pozostałych
| Michał Znicz | Rowek |
| Czesław Kaden | fotograf |
| Irena Skwierczyńska | Marianna, kucharka Majewskich |
| Mieczysław Winkler | Antoni, pracownik w warsztacie Onufrego Majewskiego |
| Zofia Wilczyńska | pokojówka w hotelu |
| Adolf Kantor | Michał Koperski, bokser w drużynie „MKS” |
| Klemens Mielczarek | „Kciukinir”, bokser w drużynie „Świt” |
| Jerzy Kobusz | „Mruk”, bokser w drużynie „Świt” |
| Ewa Osten | gość na dancingu |
| i inni |
Oprawa muzyczna
Muzykę skomponował Henryk Wars, autorem słów piosenek jest Jerzy Jurandot.
Piosenka
Florek gdzie twój humorek
śpiewa
Adolf Dymsza
Jednakowa dla nas piesku dola psia
Więc trzymajmy chociaż sztamę, ty i ja
Tobie patrzy melancholia z pyska
Mnie gardło ściska
Głupia łza
Gdzie twój humorek?
Co z tobą Florek?
Tak ci posmutniał wesoły pysk
Jak człowiek gania, biegnie tu i tam
A wieczorek chodzi sam
To humorek przez okienko prysł
Gdzie twój humorek?
Co z Tobą Florek?
To nic, że bryndza, to nic, że źle
Jak człowiek mętny, kwaśny, w złym humorze
To mu przez to jeszcze gorzej
Florek, uśmiechnij się
Gdzie twój humorek?
Co z tobą Florek?
Tak ci posmutniał wesoły pysk
Jak człowiek gania, biegnie tu i tam
A wieczorem siedzi sam
To humorek przez okienko prysł
Gdzie twój humorek?
Niedobrze Florek
To nic, że bryndza, to nic, że źle
Jak człowiek mętny, kwaśny, w złym humorze
To mu przez to jeszcze gorzej
Florek, uśmiechnij się
Piosenka
tytuł nieznany
śpiewa
Adolf Dymsza
Dawniej kawaler w walcu unosił
Szeptał, że marzy i śni
Rączkę przyciskał, o kwiatek prosił
A walczyk szumie...
Dziś jest inaczej, dziś się wydaje
Jakby postarzał się świat
Są ludzie inni, nowe zwyczaje
Nie te zwyczaje, co za tamtych lat
A nasz walczyk, wiecznie młody
Mimo lat i siwej brody
Zawsze miły, serdeczny, nieśmiały
Rozśpiewany, rozhuśtany
A nasz walczyk wiecznie młody
Pełen wdzięku i pogody
Tak zaprasza, przyzywa i porwać chce nas
Choć raz, choć raz, choć raz
* zakładka ‘Wstęp’