ROMEO I JULCIA (1933)
Komedia
Reżyseria
Jan Nowina-Przybylski
Wytwórnia
DEL-FILM
Zarys fabuły*
Profesor Platfus i Teofil Rączka prowadzą Biuro Pośrednictwa Małżeństw "Romeo i Julcia". Praczka Frania, która uczestniczyła wcześniej w kursach salonowych manier prowadzonych przez Biuro, traci miejsce w pralni i podejmuje pracę w majątku państwa Koziegłowiczów we wsi Koziegłówki. Ich syn Roman kocha się w Krysi, córce leśniczego, ale rodzice przeznaczyli mu na żonę Mary Wilską, córkę bogatego przyjaciela rodziny, powracającą po wieloletnim pobycie w Ameryce do kraju. Frania widząc rozpacz Romana, zwraca się o pomoc do biura "Romeo i Julcia", którego specjalnością jest usuwanie przeszkód miłosnych…
W rolach wiodących
| Adolf Dymsza | Teofil Rączka, pracownik w biurze „Romeo i Julcia” vel „Mary Wilska” |
| Konrad Tom | Moniek Platfus, właściciel biura „Romeo i Julcia” |
| Stanisław Sielański | Lamus, sekretarz w biurze „Romeo i Julcia” |
| Zula Pogorzelska | Franka Krochmalska |
W pozostałych
| Antoni Fertner | Onufry Koziegłowicz |
| Irena Skwierczyńska | Otylia, żona Koziegłowicza |
| Wacław Ścibor | Roman, syn Koziegłowiczów |
| Maria Nobisówna | Krysia, ukochana Romana |
| Tekla Trapszo | matka Krysi |
| Stanisława Perzanowska | Adela Gzyms, klientka biura „Romeo i Julcia” |
| Zygmunt Chmielewski | Walery Łybko, klient biura „Romeo i Julcia” |
| Ryszard Misiewicz | Kajtuś, adorator Mary |
| Józef Orwid | ojciec Kajtusia |
| Stefania Betcherowa (w czołówce imię Maria) |
Florkowska, właścicielka pralni „Pod sztywnym kołnierzykiem” |
| Eugeniusz Koszutski | 2 role: fotograf oraz gość na przyjęciu u Koziegłowiczów |
| Stanisław Belski | gość w cukierni |
| Feliks Chmurkowski | stolarz Wiórek |
| Bolesław Mierzejewski | komisarz policji |
| Jerzy Roland | przedstawiciel Towarzystwa Asekuracyjnego |
| Wacława Szczuka | uczestniczka kursu manier salonowych |
| Halina Zawadzka | uczestniczka kursu manier salonowych |
| Dora Kalinówna | Mary Wilska |
| Stanisław Dobrzyniec | skrzypek w orkiestrze (w czołówce) |
| Zygmunt Jaroszewski | puzonista w orkiestrze (w czołówce) |
| i inni |
Oprawa muzyczna
Autorem muzyki jest Henryk Wars, słowa piosenek napisał Konrad Tom. W filmie wykorzystano ponadto kompozycję Johanna Straussa (syna), walc „Nad pięknym, modrym Dunajem”(we fragmencie pokazującym przyjęcie u Koziegłowiczów).
Piosenka
Nie warto
śpiewa
Zula Pogorzelska
W cichą noc błękitną
Gdy akacje kwitną
Szczęściem i miłością świat oddycha
Kochaj słodkie hasło brzmi
Czemu w noc tę właśnie
Blask twych oczu gaśnie
Łza ci spod powieki spływa cicho
Czemu, luby, powiedz mi
Nie warto
Wierz mi, luby, nie warto
Dręczyć myślą upartą
Duszę drżącą jak ptak
Nie warto
Jątrzyć ranę otwartą
I tak płakać nie warto
I przejmować się tak
Miłością dyszy zaczarowany park
Wyznania czułe same spływają z warg
Nie warto
Wierz mi, smucić się nie warto
W bramę szczęścia otwartą
Niech prowadzi nas czas
Piosenka
Ho! ho!
śpiewa
Adolf Dymsza
Szuka żony
Jest zrozpaczony
Sam, bracie, nie wiesz
Z jaką żenić się masz
Blond, czy czarną
Gospodarną
Czy ma mieć piękny posag
Czy piękną twarz
Ho! Ho!
Uważaj, waść
Ho! Ho!
Bo można wpaść
Ho! Ho! Ho! Ho! Ho! Ho!
Ho! Ho!
Nim weźmiesz ślub
Ho! Ho!
Zrób kilka prób
Ho! Ho! Ho! Ho! Ho! Ho!
Mnie ...
...
Najmniej do stu lat
Ho! Ho!
Gdy żony chcesz
Ho! Ho!
To do nas spiesz
Ho! Ho! Ho! Ho! Ho! Ho!
Piosenka
To wszystko umiem ja
śpiewają:
Zula Pogorzelska
Adolf Dymsza
Stanisław Sielański
Opowiedz pani o sobie coś
Zalety swoje nam szczerze zgłoś
Bez blagi i bez przesady
Zalety pani i wady
Do czego pani faktycznie lgnie
Co pani umie, a czego nie
Naprawdę, los nie pokrzywdził mnie
Umiem tańczyć, umiem dzieci niańczyć
Śmiać się szczerze, jeździć na rowerze
Łatać dziury, smażyć konfitury
To wszystko umiem ja
Umiem wróżyć, umiem kłaść pasjanse
Manikiurzyć, mówić „parle france”
Uprasować i zaondulować
To wszystko umiem ja
I inne talenty w zapasie jeszcze mam
Od czuba do pięty potrafię być gran damme
Umiem mądrze z każdym konwersować
Poflirtować, nawet pocałować
Żartem, serio, z pasją, kokieterią
To wszystko umiem ja
Umiem tańczyć, umiem dzieci niańczyć
Śmiać się szczerze, jeździć na rowerze
Łatać dziury, smażyć konfitury
To wszystko umiem ja
Umiem wróżyć, umiem kłaść pasjanse
Manikiurzyć, mówić „parle france”
Uprasować i zaondulować
To wszystko umiem ja
I inne talenty w zapasie jeszcze mam
Od czuba do pięty potrafię być gran damme
Umiem mądrze z każdym konwersować
Poflirtować, nawet pocałować
Żartem, serio, z pasją, kokieterią
To wszystko umiem ja
Czy do bon tonu nadaję się?
Po prostu mur!
Po prostu wzór!
To bardzo cieszę się
Piosenka
To jest bon ton
śpiewa
Konrad Tom
dokładny tekst nieznany
* zakładka ‘Wstęp’